hadi başla
su titresin gölgenden
taş erisin
bastığında


çizgide bile güzeldir kuş
ağaçların kıvrımı suda
bulutları andırır
az sonra dağılacak olan


çocuğumun çizdiği çizgilerde düşünüyorum
kuş ötüyor uçarken
görüyor
bir trenin geçtiğini aşağıdan


bir gelin elinde çiçeği
bilmiyor gittiği yeri
tavşan yumulmuş kendine
yanında havuç dolu bir sepet


çocuk çizgilerin yanında benim resmim
kıyılara yayılmış deniz
tavşan bakışlardan uzak
indiği yere değin iniyor
dümdüz bir çizgi


sayfayı çeviriyorum
palyaço bir kız çocuğu
elleri yıldız, saçları güneş
nasıl baktığını biliyor gözleri
çevrilmiş ayakları


sert kaya çizgilerin arasında
masum bir genç kız
tutsak kalmış burada
bu sayfada hüzün kor

şiirini yazacağımı düşünmezdi hiç
bu sayfa
yıllar sonra
çocuk çiçeklerinin
arasında yiteceğimi

05. 03. 2017 / Nazik Gülünay