kırılıyor zerre
sucu yok ağıtların
derin acının soğuk kanlı haykırıslarını
soluk soluğa ciğerin dolu isyanları
yaşamdan son dakkaları ensemde hissediyorum
aklım almıyor ,kafamda zoklamalar
damarlarımda cürük yanığı ,
hayat dar
ve siyah dumanlar yükseliyor
kader diyorum ,,,olamaz
böyle yapmaz , zülümün adsız fazlalıkları
,
,
,
yüreğinde kalan kırıklar yüzünde cizik ahlar
korkular sarmış ,mevsimini kaybetmiş duygular
akıl yorgun , kalp hasta ,vucut erimiş
dilimlenmiş bütün güzel umutları
hırpalanmış mavi gökyüzü,
sevgisinin kanatları cekilmiş
vurulmuş omuzlarına kaldıramacağı acıtmalar
örselenmiş bir hiç gibi terk edilmiş
sanki herkez öcünü almış
değersiz biri gibi kapı dışarı örtülmüş can yazgısı
,
,
,
yağmur yağmamıs o gün
gözlerinin yaşında boğulmaklı sanki,,
bir gece bir de gündüzleri şait
ruhu ise delik desik,darma dağın yatak
sanki bütün hüzünler onu vurmuş
düşürmüş neşeşini, kimsessizliği bile acımamış
eğilmiş ince boynu kimse kaldıramamış
acıyan ağrılarını ,bulutlarda beyaz ummus
oysaki karanlığa gömülmüş siyah kelebek
yıllarının bosluğu saclarında berirmiş
,
,
,
catlamış kışı ,donmuş yazı
akmış kalpinin hükümsüz emliyeti
canı gibi özgür olan
güven camları tek tek incilmiş
kırılmıs onur yaşı ve kendine kücülmüş adı
ellerinde cürümüş yanılgı payı
erimiş gözyası bakır gümüş süzülmüş
elbisilerinin renglerine hüzün sinmiş
alaca günlerden zamanı düşürmüş
ve sesizce özgürlüğüne kanat acmış
yaklasıyor simdi düş mevsimlerine
artık acıtmıyor ,icindeki kurum lekesi...
,
,
,