UNUTULDUM (1) (245)

Bir güzeli çok sevmiştim.
Unutuldum, unutuldum.
Bu kalbi ona vermiştim.
Unutuldum, unutuldum.

Daha dün beraber iken.
Mutluluğa sevinirken.
Hasret olmuş hep biriken.
Unutuldum, unutuldum.

Ne oldu ki, bilemedim.
Niye oldu diyemedim.
Bir kendime gelemedim.
Unutuldum, unutuldum.

Seviyorum hem de ne çok.
Hasreti içimde bir ok.
Ondan başka sevdiğim yok.
Unutuldum, unutuldum.

O hep benim umudumdu.
Bağım, bahçem, konutumdu.
Hem gurbetim hem yurdumdu.
Unutuldum, unutuldum.

Yakındaydı hem uzaktı.
Sevilmenin, aşkın vakti.
Bu yüreği, o ki yaktı.
Unutuldum, unutuldum.

Ayrılıkla sürer davam.
Hasreti bitirmek kavgam.
Çok büyüktü benim sevdam.
Unutuldum, unutuldum.

Seviyorum hala onu. (NKRT)
Arıyorum hala onu.
Özlüyorum hala onu.
Unutuldum, unutuldum.

Zayi Ozan gönlün uçar.
Biz uçsak da o hep kaçar.
İşte bak gör düştük naçar.
Unutuldum, unutuldum.

ZAYİ OZAN – İlhan ATEŞ
Ankara,22/02/2017 Çarşamba
Yayın : 27/02/2017 Pazartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1081459/