Duyarsın bir gün adımı haber bültenlerinde,
iki satırlık gazete köşelerinde.
Ne çok sevmiştir dersin ve ağlarsın.
Acaba ölümüme üzüldüğünden mi?
yoksa beni kaybettiğinden mi sızlarsın.

Bir gün yemin verdiğim bu şehrin
sokaklarından geç
Ver kulağını taşlarına,
feryatlarım daha sıcak.
İzmaritlerim daha toplanmadı.
Sonra gel başın koy toprağıma,
sarıl mezar taşıma.

Şimdi evimizin önünde uzun bir alay,
Annemin üzerin, siyah bir yazma,
Babamın kucağında bir resmim.


Bende gökyüzünde seni ararım,
sana yanarım.,
Ve seni her gördüğümde
kavuşmak istemiyorum toprağıma.
Biliyorum; sen de bir dua okuyup gideceksin.
Ben yine sensiz kalacağım,
ben yine acılara dolanacağım.

Yağmur yağar, değer toprağıma,
sen camın buğusuna ismimi yazarsın,
Gözyaşların akar siler.
Açarsın bir resmime bakarsın
ve hıçkırıklar seni sarar.

Bilemedim, sevgini,
bilemedim kadrini, diyeceksin
Bir keşke çıkacak dilinden.
Ve toprakta ilk kemiği ayrılacak gövdemden.
Hadi git sen, ölüye sevgi üç günde bitermiş.