Seni kaybetme korkusu
Öyle işlemişti’ki hücrelerime
Bilinç altına, rüyalarıma
Bu korkuyla açılırdı gözlerim
Beni bir başına bırakıp
Hayatın içinde gerçeklerin ortasında
Nereye gidiyorsun sevgilim

Gece iner
Sevdalar, yüzler, bedenler
Anılarda kaybolur.
Ayrılıklar, vazgeçişler, kayboluşlar
Korkular, yanlızlıklar, savrulmalar
Nereye gidiyorsun sevgilim

Seni şiirce sevdim
Seni beklentisizce sevdim
Seni umutsuzca sevdim
Seni kelimerce sevdim
Bu nasıl çelişki
Uzağımdasın, uzağımda.

Can yoldaşım, Sevgi yumağım sevgilim
Sevgiler birer bıçak gibi yüreğime saplandı
Sonrası dipsiz bir kuyu
Sonrası çaresiz bir çıldırış
Tek sığınağımdı aşkım
Tek silahım idin
Sonra teslim oldum
O kırık dökük ayrılık öykülerine
Kaç zaman sonra bilemiyorum.
Bir gün geldi düş yıkımı
Bir gün geldi ve teslim aldı beni

Sonrası yanlızlık
Sevgilerime girmeyecek kadar
Derin bir yanlızlık
Hasretinin tarifsiz acısı, yüreğimi sızlatırken
Yapa yalnız uyumayı öğrendim sevgilim..

Hüseyin Çıplak