Ey gönlüm biz sürgünüz bu kentte
hasretimiz yabacı böylesi bir bahara
gel kurşuna dizilelim ey gönlüm
yetim kalmasın yürek ateşimiz hadi

Bu şafaklar neden yabancı bize
biz vurulmadık mı bu şafaklar için
kaç pranga bir zindan okuyor söyle
özgürlüğümüz neden akıyor tutsaklığa

Ey gönlüm uyanda kalk gidelim
sürgün olmak ta yetmez bu yerlere
biz yine kendimizce savrulalım
ecel an ve an vurmasın bizi böyle

Pusu kurulmuş tüm mutluluklara
güvercinler hiç haber getirmiyor
dost yok biz yabancıyız buralara
asi olan yürek uslanmak bilmiyor

Ey gönlüm hadi uzanalım sonsuzluğa
yoksa sorarlar bize bu yorgunluk niye
kurşun sesleri gece içinde meçhul
şafaklar neden tutuşmuyor hasretle

Ey gönlüm biz sürgünüz bu kentte
bu baharda aşk yok görmüyor musun
işte biz bu yüzden hep sürgünüz
aşk yok bu kentte dava yok kavga yok

Kurşunlara gelesim var yine sürgünce
gökyüzünde hiç uçurtma yok baksana
ıslanır tüm şiirlerim yağmurlar içinde
şair yüreğim yine hüzünlerde baksana

Ey gönlüm ay ışığı gül seyrinde tutsak
kim bilir bizi nice baharlar bekliyor
hadi biz gidelim ölüme savrulmadan
aşk vardır elbet gül seyrinde hür halde

Hasret içinde intihar kuşanmayalım gönlüm
ya bırak kurşuna dizilelim sevda içinde
ya da el ver gidelim ölüme savrulmadan
yeter ki yitirmeyelim bu aşk halimizi