Karanlıktır sokaklarımız artık
Aydınlığımızı satmışımız bilinmez bir ışığa
Katılaştırılmış maddelerimiz haykırıyor
Kaderin gövdesi yer buluyor boşluğumuzda
Hatırlıyoruz babamızın tabanları eskimiş çarıklarını
Kaç güzün yağmuru kaç kışın karı eskitmiş damarlarını
Hatırlıyoruz olmuş benliğimizden kopartılmış yoksulluğumuzu
Şimdi hangi dua canlandı beyninin kıvrımlarında
Her sofraya oturuşunda babanın su ile ıslanmış dudaklarında
“Bismillah” dedi kuruldu bir sofra
Dualar ettikçe babamız zenginleşti sofralarımız
Babamız dua ederdi nur ilişirdi göz damarlarımıza
Öyle ya hatırladım babamın hiddetli bakışlarını
Sanki düşün der gibiydi bu çıkmazı
Her dediği doğruydu her yaptığı tasdik etti dediklerini
Babam konuşunca bütün mahlukat siper alırdı
Cahillik saçan müfrezelerinde
Babam anlattı ben unutmadım bu milletin yazgısı
Babam anlattıkça aydınlandı ve hızlandı yeniden akan kanım