Nakarata gerek yok, anlayan anlar sözden,
Anlamışsın demek ki ucu sana dokunur.
Alıngan olma hemen eleştirenler bizden,
Kaşağıyı görünce yaraların gocunur.

Pas tutmuş vicdanınla kapılmışsın gaflete,
Fazileti dışlayıp takılmışsın illete.
Batıla yön dönerek düşmüşsün dalalete,
Sen gibi imansızdan şeytan bile sakınır.

Kutsal olan davaya “Bilge” değil urmuşsun,
Oturduğun koltuğa “Ak” kilidi vurmuşsun.
Açılmıyor azizim gönülleri yormuşsun,
Formülünü çözmeye çilingirci yakınır.

Diyet mi ödedin de geçtin başa oturdun?
Uzun lafın kısası ne yedin de kudurdun?
Hüküm verdi bozkurtlar “Olmaz!” dedin tutturdun,
Boyun eğmez ülkücü net tavırlar takınır.

Üç hilal gölgesinde devşirmeyle söyleştin,
Karanlık dehlizlerde ampul ile soylaştın.
Ülküye beslediğin kin nefreti paylaştın,
Adın Devlet olsa da ne şeref var ne onur,
Kafkasi’nin dilinde ismin hain okunur.

Osman Onuktav
Kafkasi









.