Ey hayat bakma sen benim öyle
Ürkek başı boş hallerime
Gözlerimdeki isyan, dile gelir bir gün
Bırak rüzgara karışsın saçlarım
Sakın yağmur yükleme bakışlarıma
başım dik yüreğim bükülmez!
Gidiyorum güneşi alarak avuçlarıma..

Gidiyorum soğuk uzakların koynuna
Sonu görünmeyen
Yollara vurdum kendimi ey hayat,
Soluk hayaller sürerek kirpiklerime
Ben’sizliğe mahkum ederek seni gidiyorum...

Belki bir yangın yeri olur
Düşer yüreğime sensizlik!
Biraz asi biraz kırgın gidiyorum ey hayat
Gayrı dokunma acıyan yanlarıma
Bırak kırgın hallerimle kanasın derinlerde
Unut kimim nasılım neyim beni ban bırak
Konuşma nedensiz sebepsiz yorgunluğum,

Gündüzlerin geceye karıştığı yerden
Uzak mesafeli yollara vurdum kendimi
Üzerimde bana biçtiğin sömürü ağı
Ellerimde kan ter kokan çıraklığım
Temim de sakladığım acılarımla
Son dokunuşları mı da alıp gidiyorum...


Abdullah Oral