(astokriş)

Yasemin ve Oğuzhan’a

Ay ışığında nasıl bir keyf bulacaksak
Şüphenin ötesinde mutluluk dolacaksak
Katmer katmer huzurla sevgide kalacaksak
Irak olalım şimdi gamdan ve ıstırabdan
Muradımız bir hisse alsın çölde serabdan

Gönül kehkeşanlara meyil ettiği zaman
Ürperen hislerimiz meşke yettiği zaman
Nihayet hayat bize rol biçer imtihanla
Anla bunu sevdiğim, Yaradan için anla
Hazırdık ikimiz de hani her tür engele
Itır kokan saçınla tut kalbimi dengele
Memnunluk nidasıdır benim çektiğim her ah
Dertler bana gelsin hep sana bulaşmasın vah
Irmağın dibi hangi balığa yuva oldu
Ruhumuz bu sevdayla su oldu hava oldu

Sanırdım bu saadet ömür boyu sürecek
Ezelden ve ebedden pembe güller derecek
Nabzım damarlarımı sevda ile gerecek
Sen de talibsen şayet arzulanan ru‘yete
Elimden tutmalısın göz kırpıp da niyete

Tan vaktinde ötmeye kalkışan o bülbülün
Ömrü güle rehinken teselli etmez sülün
Ve bir gün yosun tutup mateme düşen gölün
Bünyesinde felahı bulamaz o masum su
En mes‘ud günlerine kurdu mu felek pusu

Sesini tahlil ettim titreşim denen yolda
Er veya geç seçerim bütün ihtişamını
Bakınıp da gölgene hem sağda hem de solda
Ebediyen kutlarız vuslatın akşamını
Bir adım senden lütfen şirreti vurmam için
İnd-i İlahi’ye yüz akımla varmam için…

28. 12. 2016