#


Duyguların eğer ki olsaydı birer rengi,
Coşardı dünya görünce, bu şatafatlı ahengi,
Aralarında biri var ki, yok emsali ve dengi,
Gönül semasını aydınlatan hoş bir güneştir sevgi.
.....
.....
.....
Hafif yağmurun çiselediği nemli toprak,
Hangi tohuma hazırlık yapıyorsun,
Üzerinde bir avuç sararmış yaprak,
Hangi dalı kırılmış ağaca ağlıyorsun.
.....
.....
.....
Serin dağların sarp kayaları,
Neden böyle mağrurlanırsınız,
Bugünden geleceğe sayarsak yılları,
Bir gün sizde ayaklar altında bir ufacık taşsınız.
.....
.....
.....
Bir gece yarısı esrarengiz bir yolda,
Yürüyorken ben ve gölgem her iki kolda,
Loş bir ışık vuruyor üzerime tam yukarıda,
Yanımda duvarlar, arkadaş oluyor boş sokaklarda.
.....
.....
.....
Kimi ağır yaralı bir sedyeyle geliyor,
Sesler karışıyor sonra, kan, kan! Diyen diyene,
Bir bakıyorsun yaralı sedyede can veriyor,
İşte bir kişiye daha mezar oluyor şu hastane.
.....
.....
.....
not:Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.