#

Irmaklar bir bakarsın deli, deli akarda taşar,
Çığ olur yuvarlanır ufacık bir parça kar,
Koca, koca ormanları sadece bir kıvılcım yakar,
Küçük görme, ümit taşıyan yalanlar insanı yıkar.
......
......
......
Sesler; kimi zaman bir gül gibi kulakları okşar,
Kimi zaman diken olur kulakları tırmalar,
Kötü bir söz olurda gönülleri ırgalar,
İnsanı hiçbir yerde yalnız bırakmayanlar.
......
......
......
Bir zarf içinde katlanıp ta konulmuş bir kağıt,
Ta uzaklardan nasılda gelmiştir yorulup,
Belki neşe yüklüdür belki de ağıt,
Dök içini anlat bana her şeyi mektup.
......
......
......
Bir insan isterse olsun pek kaba saba,
Üzerinde varsa da kötü yırtık bir aba,
Deseler ki, işte bu şaşkın bir maraba,
Onu insan yapan söylediği içten bir merhaba.
......
......
......

Ufukta bir ada göründü, bu meçhul alemde,
Hayat deniz olmuş ta dalga geçer bizimle,
Ufukta ki serap mı mehtap mı şafak mı ne,
Bilmiyoruz ki yarın nerede olacağız kiminle.
......

not:Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.