Bu sefer anlatmadım
İçime düştüğünde bu zaaf,
Sardığında her yanımı
Ve göğsümde daralıp battığında
Bir diken, bir kurşun olduğunda
Sustum…

Gözlerinden düşüp
Yüreğime saplandı da
Oluk oluk kan aktı da
Damlayken bir küçük avuçta
Bir derya, bir dağ
İçimde büyüyen bir çığlık,
Bir çığ oldu da
Sustum…
Bu sefer anlatmadım…

Oysa ben sevdiğimde
Senle ilgili, sana benzeyen her şeyi
Her biçimi ve her sesi
İçimdekiyle karıp
Biraz da gülüşünden çalıp
Göğün derin maviliğinde
Kocaman uçurtmalar yapardım.
Her edilen muhabbette
Her gidilen yerde
Adına binlerce mısralar yazar
Binlerce şarkılar çalardım.
İnsan gözünün değdiği her köşeye,
Her nesneye
Adını kazırdım.
Bu sefer sustum;
Hiç kimseye bahsetmedim…
Sevdiğim, en sevdiğim!
Bir sana anlattım;
……………..sen de inanmadın...

Şimdi içimde bir boşluk
Bir sürgün var.
Kurgusu yarım kalmış
Gerçekdışı, akşamüstü masallar
Ezan sesiyle irkilen
Firari uykular.
Çaresizliğe bürünmüş
Kifayetsiz umutlar…
Bırakmaya çalışsam da
Bir türlü beceremediğim
Pencere arkası içilen sigaralar…
Olsun, her şeye rağmen
Güzeldi;
Gözlerinde görmek suretimi;
Korkak, yalancı bir serseri…
Ve yine her şeye rağmen
Dışarıdaki hilal
O kadar güzel ve parlak ki;
…………………..gözlerin kadar…

Sevdiğim, en sevdiğim!
Sevda nedir bilirim!
Boş ver, dert etme;
Bunun da üstesinden gelirim…


Ay.., gözlerinden düşüp yüreğime saplandı,
Bu yüzdendir sana tutulmam…