kapanacak birazdan mavi gök yüzün
birazdan içimin denizleri kararacak
yüzümden düşecek bin parça hüzün
bin parça kanar
bin parça nar
çokça har
gitme
yar



ah düşmeseydim şu deniz kızı aşkına
bilirdim nasıl yol alınır
açık sulara...

bilirdim sevmek güzel
sevilmek daha
çok
ağlamam ama daha

gül sen
kahkahalar dolusu
bir güle dönmem daha



şimdi iki gözüm arkaik anılarda
suskun bir fenerim sığ kıyılarda...


bin bir acısını toplayıp anılardan
kurutulmuş karanfil kokusundan
taş kalbini saran yosundan
aşkımı unuttu
andımı yuttu
adres yoktu
adım hiç

"Haydar Haydar, seyreder âlem beni"

oysa azrail siyah bir örtü çeker
içim de ki mavi sulara

kaç mevsime bölünebilir ki daha
ciğerime can diye çektiğim hava...


ben mi çok gökkuşağı bağladım başıma
ben mi çok güvenmişim göz yaşıma
ondan mı dadanır başıma kuşlar
ondan mı bu acılar
öyle olsun
o deniz kızı sensin
ben de sürgün dalgalar
ağlama mavi çocuk ağlama
mutluluğa bel bağlama ağlama...