İskambil kâğıtlarından üredi sahte düşler,
Peyda olan illet simsarın tetikleyici sanır mısın ki
Üç beş sayılı imge?
Adından mahrum enginlerin gücünde evren aslında
Mabet bilinesi bir aşkın kerevetine sığınmış,
Makberi uykularında yol bilmiş.

Kutsal sancılar doğuran aryaları aşk meleğinin,
Sefa düşkünü işkilli üç beş cümle,
Bölük pörçük gölgeler yine yüreğin ifratı.
Birazdan çalar saatin alarmı,
Açmazdan evvel düş penceremi azıcık uyumalıyım:
Uyuyup büyüttüğüm acılarıma kurulmalıyım sonrasında,
Serkeş tınısında sevdanın
Azıcık daha burkmalıyım iç sesimi
Merdanesinde ömrün,
Kuytuların gizeminde son sürat sevmeliyim.

Yakalanma telaşına iz süren benliğin
Artık neyse cüret ettiğinin de biliNcinde
Çözülmeli prangaları yüreğin,
Der top olmuş bir cümlenin yüzü suyu hürmetine,
Tokalaştığım ateşi ile hasretin
Bağdaş kurmalıyım pervazına ömrün.

Kaygılarımı çıtlatıyorum,
Bir bedelden bir de riyaya düşen yolu insanlığın;
Belli ki dünde saklı yorgunluğun kırık kulpu
Yine yorgun yine esefle kınandığım
Gönül gözümün nuru.

Rüzgârı katık yaptıkça yaş(s)ına yüreğin,
Kayıp bir dürtü misali edindiğim son mertebe:
Varamadığım yakaların,
Sırrına eremediğim ruhların,
Gönülsüz surelerine eşrafın,
Yetmedi yitik matemi evlat edinmiş bir cüsseyim:
Hayli yaslı hayli dolgun bir yürekte
Şişen gölgelerden edindiğim o intiba.

Sözler anadan üryan,
Sicim misali dolaştığım minval,
Hayli de meşakkatli bir günce,
Yine seyreldiğim yine serpildiğim
Yine döktüğüm peşi sıra
Kâfir imlerin tedarik bildiği,
Yaralı yüreğin tekbir bildiği,
Anlamsızlığın da göze kaçtığı bir çapak adeta
Varlıksızlığımın meali.

İzbelerde kayıp ne çok melun vicdan,
Ne çok isyan yüreğin karası,
Hakkın gözünde yokluğun tecellisi
Gönül gözümle gördüğüme kani
Yine de surelere ihanet eden kâfirin beyanı onca hezeyan,
Bir gönle girmek kadar meşakkatli mi de,
Seviden bihaber dillerin lehçesinde
O boş vermişlik?

Az sonra kör olacağım:
Islah olmaz bir temenniyim işin aslı,
Varlığımdan doğan kehanet,
Yüz görümü bir milatta uğradığım hezimet:
Yok oluşlarımın sancısı,
Varlıktan uzanan bir keramete asılı bir günce kadar da
Asılsızım.

Düşkün hecelerin himayesindeyim,
Sarkıtın damlayan haznesi tek sığınağım:
Yok olmaya aday bakir bir geceyim;
Az sonra doğacak umutlarımın şeceresini
Tutarken Tanrı,
Her ölü imde terk edilmişliğim,
Her yürekte uğradığım hezimet,
Perdelerim sıkı sıkı kapalı
Oysaki açık tuttuğum penceremde
Buyur etmiştim sevgiyi ve saflığı.

Gelip geçti, demekse
Olmaz mı yüreğin ifratı
Bir de baş koymuşsam sevdaya,
Affetsin beni Tanrı.

Sükûtun alfabesinde konuşlu bir zikrim,
Zehri sevdadan mütevellit bir kıyam belki de
Uğradığım her kıyımda
Yüksek rakımlı bir vazgeçişim,
Dünde saklı ördüğüm yaraların vebali,
Taşların dahi olurmuş demek ki yürek yası.

Densizliğin raconuymuş sevmek,
Erip ereceğim hidayette saklı aslında
Arz ettiğim yürekte saklı tuttuğum sair ihanet,
Yine de bedellerine razıyım,
Sevmekle iştigal bir ömre koymayı dilerken
Ansız bir nihayet.

Sabrın da haznesine konuşluyum dünden beri
Dünümü gün,
Günümü yarın bellediğim bir özne olsam da
Gizli bir tümceyi rahmet belleyip,
Sonunu getiremediğim onca hikâyede demlenip de
Gönlü sükûta erdirdiğim.