Ben bahara aşığım,
Güneşin toprağı okşamasına, 
Ağaçların tomurcuk vermesine 
Ve çiçeklerin rengarenk dansına aşığım. 

Sen bilmezin toprak nasıl kokar, 
Güneş nasıl ısıtır içini insanın 
Ve bahar nasıl bozar tüm yeminleri, 
Bilemezsin. 

Anlayamazsın çiçeklerin dilinden, 
Çam ağaçlarının sarhoş eden kokusundan, 
Kuzuların yemyeşil kırlarda koşuşturmasından… 

Çünkü kentin esaretindedir tüm ömrün, 
Kafelerdeki anlamsız gürültülerin, 
Ana haber bültenlerinin 
Ve kaosun içindesindir. 

Herkes gibisindir işte, 
Kalabalıkların istediklerini istemektesindir, 
Sevgililer gününe ait bir figürden başka 
Hiçbir şey değilsindir. 

Aşkında ömrün gibi diğerinin kopyasıdır. 
Bu yüzden uzun ömürlü değildir sence aşk, 
Özü olmayan bir kalıptır. 

İşte tüm bunlar gösteriyor ki 
Ben bahara aşığım, sana değil...

Mesut ÇİFTCİ