bildiğimizi sanıyoruz
tersten dönen dünyanın hovardalığını
bilmediklerimizi
havale ediyoruz meçhule,
kangren olan beyinlerde,
avuşturuyor habire
umutları,
nafileden öte
gitmemesi gayet doğal tabi,
belkilerden alıyoruz
nasibimizi,
teselliler güyalarda mutlu
aynı zaman da da
günah keçisi,
temize çıkarırken bizi
vicdan
bir
oh çekiyor,
yıkarken masumiyette kendisini,
ne persil ne ariel
su eriştirebilir eline
gargara yaptığımız cabası,
dilimizden düşmüyor
ismi,
maşallah inşallah
hem suçlu hem güçlü,
çelişkisi zıtlıklara gebe
mantıkmış akılmış
olmuşlar çoktan evlere şenlik
biz ise hala bihaberiz
bunlardan,
ama kimsenin aklına gelmiyor
bir fatiha okumak
biliyorlar
ki,
bu onların iflasının eşiğinin itirafı
vurdumduymazlığın
çatma değer varisi,
insanoglu bu
hep
zayıf noktasından
hedef alıyor kendisini,
yetmedi
mi
vuruyor şırıngayı
zihin aptallaşmış kime ne,
cennet var ya
ucunda,
gerisi
boş vermişliğe namzet,
hayalinde kurarken sarayları
gönder gelsin bir bir hurileri
ama nuriler,
sanma
cehennem/in bekçileri
onlar yoklara yazılmışlar
işimize geldiği
gibi...

(Berlin,04.02.2017)

Talat Özgen