Kim bilir ki içimde ki o ateşi
Boşluğu doldurması nafile olanı
Beni alıp hüzünlere götüreni,
Göz yaşları neye çare ki
Bir okyanus olsalar dahi,
Kaderin niyaza bir faydası yok gibi zaten
Arkada bırakılan onca güzelliklere hitaben
Atarken tümüyle yangınların içine beni,
Nereden bileceksiniz
Nereden bileceksiniz ki
İçimdeki o dünyanın çaresizliğini
Zamanın ne getirip ne götüreceğini,
Kahır olası geri gelmeyen şu vakti
Sanki onu çok gıdıklıyor da,
Geçip gidiyor işte
Bitip gidiyor
Ömür de
Dediğin
An ve an
Bir saniye dahi durmadan
Bize tek seyretmek kalıyor karşıdan,
Ellerimiz kollarımız bağlı
Acizliğimiz hat safhada
Gayrı,
Ne gücümüz var
Ne de kudretimiz
Zavallı ben
Ve
Bizler,
Bizler de
Katılacağız
Zamanı gelince o kervana
O
Yolculuğa
Meçhuliyetin koylarında
Bana mısın demeyen,
Unutulmaya mahkum
Vazgeçilmeye namzet
Ha bugün ha yarın,
Fark etmeyecek
Zaten,
Sen yoksun
Ben yokum
Biz yokuz,
Çoktan
Yurtsusuz
Gari de gari gari ...

Berlin, 11.12.2025

Talat Özgen