2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
777
Okunma
artık
ömrüm değiyor gözlerime
görünemeyen zaman,
zaman altı tozu gibi
sanki
ışıkları çalıyorlar hücrelerimden
sonra gıdım gıdım
serpiliyor avuçlarıma oyuncaklarım
nefesimdeki şiirler
buruşuk saatlerin ürkek yüreklerinde katkısız muamma
ve ben bir telaşla
sarı tebessümler
sürgülüyorum kirpiklerime
uyandırıyorum
savaşan sessizliğimi
fakat
bütün küller vakitlere nefti
nasıl ki
sonsuzluk ağır aksak
dolaşır gölge düzeneklerinde
ve
kendi mürekkebine isyan eder fısıltılar
böyle bir şey
avuntulu enlemlerin geleceği
peki
suçlu kim ki
varlığın delilsizliğinde.
ruh kendi içindeki ıslak kalbiyle
yarınları bedelsiz seviyorsa
....
5.0
100% (11)
Cevap Yaz