Vatan
Allah "O" insanı yaratan,
Önce dünyayı kurdu en baştan,
Sebepsiz değildi,
Ayırdı suyu karadan.
Sırasıyla canlılar; suda yaşayan,
Bitkiler, hayvanlar, ve en son insan.
Sıralama sebepsiz değildi anlaşılan.
Yaşamak için tüm ihtiyaçlar ön plân
Yani, önce ev, önce yurt, önce vatan.
Sonra yaratıldı insan.
Adem’le Havva’ya "ev" bu dünya vatan.
Durur mu nankör insan,
Tekrar tekrar isyan üstüne isyan.
Kaçınılmaz büyük tufan,
Sekizden gayrı olmadı kurtulan,
Nuh kırk yıl söyledi durdu,
Hem de gemiyi kurdu.
Dinleyen ? Hayır, ne emmi, ne bacı,
Ne de emmi oğlu sözünü duydu,
Olan oldu hepsi tufanda boğuldu.
Dünya Nuh’un zürriyetine vatan oldu.
Tarih tekerrür, ve Nemrut..
Nemrut’un isyanıyla, dünya vatan yine bölündü.
Diller karıştı,
Vatan Adem’in/ Nuh’un çocuklarına tekrar bölündü
Sonra mı ?
Lût’ün zamanı,
Sodom ve Gomora ! Ateş ve kükürt yağdı !
Ne diyelim efendim...
Bu günlerde "dünya vatan" değil sadece bölündü,
Her bir parçası parçalara bölündü,
Açıkçası vatan dünya, vatanlara,
Vatanlar da kendi içlerinde parça parça bölündü.
Varın anlayın gayri.
Asiye
31/1/2017