GÖNÜL GÖZÜM




Biri gönlümde iki gözüm ağlıyor yüzümde
Bir bedel biçselerdi imkânsızlığın değerine
Kaç mevsim yağmur düşerdi ki gökyüzünden
Bu toprak örtülür müydü gözlerimin önüne
Firari uykular isyana ateş açıyorlar
Yardım et diye haykıran düşler duyuyorum
Sorguya çekiliyor kalbim suçlu bulunuyor
Ve melekler göz bebeklerimde
Ellerimden tutuyor yüreğimin sırat köprüsünde
Mahkum oluyorum gecenin sessizliğine
Ne sendeyim şu an ne de kendimde
İmkânsızlığın eşiğinde bir yerde
Yüzümde gözüm gönlümle bir ağlıyorum.




Sabah olmadığında geceler de çaresiz
Güne küskündüm gayrimümkündü kavuşmak
Gecenin şerrinden korkuyorum
Hep olanaksız mı kalmalıydı hayat
Hep sürüklenmecesine miydi rüzgarlar
Söylesene bu rüzgar kaç kişilikti şimdi
Aynı anda bizi savuramaz mıydı sanki
Ya sen kalıyorsun ya ben gidiyorum
Ya da ben bir başına savaş alanlarında
Delip geçiyorum yasakları, seviyorum
Sonrası hep aynı, vazgeçemiyorum
Gözler önümde gönlümle bir ağlıyorum.




Şimdi sen yoksun tay düşüyorum mahşere
Yüzümde bolca ırak kanımda bir nehir aşk
Deniz deniz aranıyorum çareler şehrinde
Yıkık bir kenti birleştiriyorum
İmkânsızlığın meşalesi yanıyor içimde
Düşüyor şelale gibi ateş ateş yüreğime
Yetmiyor damla damla gözyaşları, sönmüyor
Önce vazgeçilmezlik vuruyor umutlarımı
Sonra imkânsızlık kapanıyor gözlerime
Çaresizlik geliyor her gece
Olsun ölümüne inandığım aşk hala aynı
Aynı sen gibi var gibi yaşıyorum
Kendimden emin dillerimde yemin
Gözler önümde gönlümle bir ağlıyorum.




Anladım ki aşk imkansız oldukça
Bir o kadar da vazgeçilmez oluyor.




Gözlerimin gördüğü her şeyden
Vazgeçebilirdim belki
Ama gönlümün gördüğünden asla……




..

GÖNÜL GÖZÜM
Mert Zafer Cansever
(Mawish Şiirleri)