Ey kalemim...
’Hadi yaz yaz...’ diyerek beni baştan çıkarma...
Özbek Koyu’ nun yamaçlarındaki bağlarda
Buğday tenli, başak saçlı işveli Rum kızlarıyla
Yarı Türkçe yarı Rumca şarkılar söyleyip
Şaraplık üzümler keseceğim daha yarına
Gün, geceye direniyor boşuna
Kanatsızdır bu saatlerde güvercinlerim
Tutsaktır imbatlar, sancılıdır gecelerim
Bak yine güneşi vurup koyu boyadılar kızıla...


Taşdelen’ deki koca kayanın oyuğunda
Yalnızlığına ağlamakta bir anfora
Tekin değil bu koy geceleri
Korsanlar gelirler uzak denizlerden
Ellerinde define sandıklarıyla
Tayfalar gözcülük eder onlara


Geçenlerde çıkarken Meryem Ana’ ya
Sevdamı emanet bırakmıştım
Yedi Uyuyanlara
Ey özleminle yandığım
Tövbesine kandığım
Tutmazsan düş/erim uçurumlarından
Sevmenin koşulu olmaz
İpotek koymaya çalışma yarınlara...




Naime Özeren