Herkesten uzaklaşıp, çekildim bir kenara,
Kimse görmesin diye, gözyaşımı sakladım.
Çok uğraştım yine de döndüm susuz pınara,
İstemeden gönlüme bütün derdi yükledim.

Diyemedim kimseye inan ben de halimi,
Rabbimden başkasına açamadım elimi,
Durumumu görenler dedi acep deli mi?
Yaradan’a güvenip, hep sabırla bekledim.

Gecenin sessizliği gönlümün yâri oldu,
Böyle sükût içinde gözüm rüyaya daldı,
Uyandı bir ses ile rüyada yarım kaldı,
Sıkıntımın üstüne bin bir tane ekledim.

Aylar yıllar geçti de, bekledim gelir diye,
Gözüm yollarda kaldı, gelmedin bilmem niye,
Kalbimde saklı kaldı verdiğin o hediye,
Her seste yola çıktım, her tarafı yokladım.

Dertli bu efkârını hiç kimseye diyemez,
Türlü-türlü libasın birisini giyemez,
Dünya nimetlerini sensiz artık yiyemez,
Senin için katlandım, bir çok zoru hakladım.

ERDEMLİ-13 Ocak 2017 Cuma
Cafer AKSAY