Gönül dünyasına huzur getirir,
Dostunun verdiği candan selamı!
Bütün dertlerini alır götürür,
Ta ciğerden gelen bir çift kelâmı!

Gözlerinin içi gülerek bakar,
Dosta iyi gelir, düşmanı yakar,
Muhabbetten gönül sanma ki bıkar,
Kör kuyuya atar, bütün belamı!

Bütün sıkıntını dökünce dile,
Sanki afet olur verince sele,
Benzedim baharda yeşeren dala,
Aratmıyor, amca, teyze, halamı!

Usulünce anlatınca halimi,
Doğrultu bak bükük olan belimi,
Düşme diye tutunca dost elimi,
Şaşırmadım, bir sağa bir sola mı?

Gönül deryasına, daldıkça daldım,
Dost ile çok rahat bir nefes aldım,
İşte ben huzuru orada buldum,
Bilemedim, gurbet midir, sıla mı?

Dertli, dost iline söyledi sözü,
Dostun dergâhında gülüyor yüzü,
Hem bahar yaşadı, hem kış, hem yazı,
Bir çınarı, benzeteyim, dala mı?

Kelam:1. Söz, lâfız 2. Konuşma, nutuk. 3. İbare 4. Bir mâna ifade eden söz dizisi.
ERDEMLİ-05 Mart 2016-Cumartesi
Cafer AKSAY