Efkâr sardı yine garip gönlümü,
Gözyaşım çağladı, durduramadım.
Bilemedim yaşar mıyım, ölü mü?
Gözümde kaldı bak bütün muradım.

Bir söz söylemeye dilim varmadı,
Nedense bunları kafam sarmadı,
Görenler halimi hayra yormadı,
Dertleri sırtımdan ayıramadım.

Gece sessizliği çökünce yine,
Dertler toplanıyor çıkıyor bine,
Feleğe seslendim, bana kastın ne?
Sesimi kimseye duyuramadım.

Sanki dünya bilinmeyen muamma,
Bu âlem kimseye bakidir sanma,
Fakirin karnını doyurdum amma,
Zenginin gözünü doyuramadım.

Aslında cezasın çekiyor herkes,
Dertli bağırıyor çıkmıyor ki ses,
Ömür dedikleri sanki bir nefes,
Tükendi farkına ben varamadım.

ERDEMLİ-13 Ocak 2017 Cuma
Cafer AKSAY