Ta Ortaasyadan çıkıp gelmişim,
Bozok Yaylasını vatan bilmişim.
Burada doğmuşum burda olmuşum,
Vatanın dört bucağında ben varım.

Alparslanla Bizansa diz çöktürdüm,
Dosta güldüm düşmana yaş döktürdüm.
Zaferime gıpta ile baktırdım,
Kılıç kama bıçağında ben varım.

Selçuklu’da huzur ile yaşadım,
Adalet timsali oldu hep adım.
Moğolla bozuldu ağzımda tadım,
Akan kanın sıcağında ben varım.

Zoru gördüm badireler atlattım,
Kuru ekmeğime göz yaşı kattım.
Acıların her türlüsünü tattım,
Yetimlerin kucağında ben varım.

Derken Cenabı Hakk sahip gönderdi,
Küçük bir obadan yiğitler verdi.
Mazlumu korudu zalimi serdi,
Erenlerin ocağında ben varım.

Serpildi büyüdü çınar misali,
Asya Avrupaya uzandı eli.
Kılıcına boyun eğdi ahali,
Kapattığı her çağında ben varım.

Viyananın kapısında boy verdim,
Mısırda Bağdatta halka toy verdim.
Aman dileyeni kapıp koyverdim,
Üç kıtanın sancağında ben varım.

Yaralı aslandım Çanakkale’de,
Biraz daha piştim her bir hilede.
Sarıkamıştayım beyaz çilede,
Düşen her kol bacağında ben varım.

Sanmayın ki meydanlarda yoruldum,
Öldü dendim küllerimden dirildim.
Batıl değil Hakk ipine sarıldım,
Ol muhabbetin bağında ben varım.

Vucuduma habis kurtlar dadandı,
Açılan yaralar iyolmaz sandı.
Çınar gibi tüm dallarım budandı,
Aşk ipinin yumağında ben varım.

Her cephede her mevzide canım var,
Bayrak için dökülen çok kanım var.
Ben Yozgatım tarihlerde şanım var,
Sönmeyen son ocağında ben varım.