bir yağmur tanesine senin adınla seslendim
bir çocuğa senin adını verdim
sonra papatyanın son yaprağını
senin saçına dokunur gibi okşadım
ürkek ve korkaktı parmaklarım

soğuk bir gece
can evimden vurulmuşum
nefesim kesilmek üzere neredeyse
üstelik sabaha daha çok var
bir gecenin ayazında boğulur gibiyim
nefessiz, sensiz ve kimsesizim

sonra yıldızların en parlak olanına senin adını verdim
sokaktaki bir kediye senin adınla seslendim
pencere aralığından
sokağı süzdüm, göz ucuyla
gözlerime senin adını verdim
bakmasam da sen kadar güzel
sana güzel baktığım kadar sevdim seni

en çok şuan sana ihtiyacım varken
sarhoş bir şiire sığındım
acılarımı yüzüme çarpıyordu
o şiire de senin adınla seslendim

göğsüm ağrıyor
göğsüme elimle bastırıyorum
acılarımı susturur mu bilmiyorum
acılarıma da senin adını verdim
ne güzel acıtıyorsun canımı diyorum
göğsümü ne çok acıtıyorsun

sessizliği seviyorum
kaçak çayı da
kaçak sigarayı da
bir bardağı fazladan dolduruyorum
senin elin değmiş gibi
bardaktan içiyorum kaçak çayı
bardağa da senin adınla sesleniyorum
ne güzel avuç içimdesin
ellerin ne güzel avuç içimde diyorum
sensizliğin bir acısı olmalı
bir bedeli
bir sığınağı
belki bir şiirde karşılaşırız
belki de karşılaştığımız her yer şiir olur bize

ibrahim dalkılıç

22/01/2017
00:05 izmir