2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
745
Okunma
Kızıl zülfü düşürmüş de elâ gözün üstüne,
Yüzünü, gün batımının hüzün rengi kaplamış.
Nice kahra göğüs gerip toplamış da destine,
Bir sevdayı yüreğine hançer gibi saplamış.
Kalbi her gün nice elem, keder ile atsa da,
Her türlü dert, binbir hüzün gönlü mesken tutsa da,
Sevdiği gül yüreğine diken diken batsa da,
Bu sevdayı yüreğinde canı gibi saklamış
Felek ona, ’bu sevdadan vaz geç, unut git’ demiş;
Vefalıymış sevgisinde, bırakıp da gitmemiş.
Kanasa da gül yüreği, yine isyân etmemiş,
Kederini gözlerinde damla damla toplamış.
Ünal Beşkese
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz