0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
784
Okunma
öyle sev(il)meliyim ki
âşıklar vatanının üstünde gönül ışıklarıyla
terk edilmiş kuş yuvaları gibi karanlığın içinde sırf
gece y/akıyor
kapısız ve eş/ik/siz sevdaların panjurlarından
biz
soğuk sessiz gün zamanlarını
hep kralların gönünden davulları çalarak bozardık
o zorbaların başını yarmış kırık taşlarla
biz halkın ve aşkın çoğul kırmızı nameleriydik
gök gürültülerine karışan
bütün alanları ve caddeleri gelip geçerdik
geçerdi çıplak ayaklarımızın tozlu ışıklarından geceler
ve
aydınlanırdı beklentilerimiz
o!
aşklar vatanının kapılarını araladıkça
türkülerimiz!
5.0
100% (2)
