kibar bir adamdı babam üstelik
merhem kokusu gibiydi hatıralarımda
sanırım keskin bilmiyorum
dizinin dibinden alnının çizgilerine kadar
uzak bir iklimde yaşadım ihtimaldir

ne zaman yola çıksam yalnız ve aç kurtlar gibi
valizlerimden önce nane şekerleri alıyorum yanıma
pencereye yasladığım baş ağrımın sonu
çorba kaselerindeki buğuya satıyor kendini
küfrü bir mübaşirden annemden ayrıldığım gün öğrendim

ömrüm yolların gazabıyla geçti sanırım
pişmaniye kutularının içinden kendinden
daha pahalı bir şeyler çıkmadığında bildim hayatı
değeri yok muş insanın zaman içinde
sevdanın en piçi Leyla’nın en çirkinini buldum

nasıl diyorlar sizin dilinizde bilmem
ama benim penceremi taşladılar
akrepten yılana ne kadar sürüngen varsa
baş ucunda uyandım zehir zemberek
uyku benim cehennemimdir arkadaşlar uyumam

denizi görene kadar kimliksiz dolaştım
can evimde oğulsuz ve kızsız
sonrasında anladım ki martılar kaçkınmış
kediler sarımsak sevmiyor ve asıl mesele siz
ne yapsanız ömür bitiyor

alınganım bundan sonra yaşamaktan yana
sahilde bir ev aldım hatıra bir kitap bıraktım avuçlarına
ne gelecek yaza eyvallahım var ne giden kışa
emeğimin zayi olduğu tek hayvan görmedim bu hayatta
aşktan ve şu burnu büyük edebiyattan başka