...





en güzel mevsimleri daha tüketmedik dedi ruhum
avuç içlerimin sızılı
ama hâlâ gülümseyen çizgilerine dokunurken
kocaman bir âh sesi eklendi araya
nakarat
nakarat
büyüdü ses tellerimin gizemiyle
başladı bağlamam en yanık türküsünü çalmaya
gözlerimin tekelinde delice özlem
bütün sevgi yağmurlarını ben
ben yağdırdım dercesine






biraz baban
biraz annen
biraz aşk
biraz da mutluluk kokan
kaç şiiri ezberledik dedi sonra usum
parmak uçlarımı usulca okşayarak
ılık bir esinti dağıldı hücrelerime
öylece kıvrıldım kaldım anne rahminde
huzuru yakaladım
saçlarım uzanırken babamın ellerine
hissettim dedim köküne kadar
şefkâtin nefesini






şimdi
çocuksu bir kekeme sevinci yüreğimde
yeni bir şiire yol alırken gurbet treninde
el sallayan bütün yüzler tanıdık
ağlayanların hepsi ben
gülenlerin de...













nagihan