anlatamadığım kadardı yaşadığım hayat
küsüp gidenleri beklerdim kırık cam kenarlarında
aynaya bakardım acaba benmiyim diye
yüzüm güler içim kan ağlardı acıdan
acı demişken yaşadıklarım değil yaşayamadıklarım üzerdi beni
ömrümde beklediğim bir ilkbahar hayali vardı
el ele geziceğimiz oturup başbaşa kumsalda yaşlanacağımız
bir kaç bardak tek atıcağımız sonrasında uzanıp ayın güneşle dansını izleyeceğimiz
birden kalk hadi kalk koşalım özürgürce hürce bağıralım çağralım
hiç susmadan yudumlayalım hayatı
hiç adımlarımız belli olmadan yürüyelim denizin engin kumsalında
rüya görelim düş kuralım baharı birlikte yaşayalım
korkmadan kaçmadan hiç kimseyede sığınmadan
liman olalım birbirimize
acıyor biliyorum unutumadıkların içini yakıyor
kaçıyorsun kendince kendinden
herbişeyde mahkum ediyorsun savrulmayan yüreğinde savruluyorsun
yaprakların açmadan soluyorsun döküyorsun
hainlik ediyorsun kendine yangının yanıyor içinde
bir an bağrıyorsun sus sus sakın sakın ve sakın
diyip ağlıyorsun yüreğinin mahkumluğunda
zincirlerinle dans ediyorsun kulağında hiç bilemediğin bir şarkı
içinde olan çığlıklar için için yakan hasret rüzgar özlem
için için ezbere yazdığım şiirler seslendikçe sana sesime hayır diye bağıran ilkbahar
dur sus sakın konuşma yıkma ördüğüm betondan duvarlarımı
belki kırgınım üzgünüm bir telaşın içindeyim
belki bir nefretin öfkenin peşindeyim
belki hiç bilmediğim kör karanlık zindanlarda çürümekteyim
belkide sadece kendimle mahkum haldeyim
belkide hiç beklemediğin bir haldeyim
ANLATAMADIM... 22.12.2016 Hesnam AsiTürk...