‘Kul kurar, şeytan gülermiş’
Derdi babaannem
Bunu ne çok yaşadım ömrümce
Yakası açılmamış hayallerim vardı
Gariptir;
Doğumları hep prematüre…
İrdelemek ne haddime
Fakat lütfen bağışla Tanrım
Sormazsam ölürüm:
Şeytana
Neden bu kadar yüz verirsin ki böyle?...



İki olasılık vardır her şeyde
Ne kadar iyisini düşünsem de
Neden hep gelip
Beni bulur olumsuzluklar
Ve neden ayaklarıma dolanır
Nafile sevdalar böylesine…



Yarama dokunur hep
Schubert’ in Bitmemiş Senfonisi
Arafta kalmamalı hiçbir şey
Sözüm yok siyaha veya beyaza
Fakat hiç sevemedim nedense grileri
Ve yarım kalmış öyküleri



Sağır bir sessizlik
Dilsiz bir şarkıyı dinliyor şimdi
Sırt çantamda bağdaş kurmuş
Söylenmemiş bir tomar söz
Mühürlemiş dilini
Aslında söylemek istediklerim
Suskularımda gizli
Ve sevemedim bir türlü
Kalır gibi gitmeleri…