1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
541
Okunma
meğer umutları tükenince ölürmüş insan
işte orada!
sevda/sız ölüm kuyruğunda ümit/sizler gider sevgilim
sen kalırsın
şiirler taşıdı diye adını kıyametin ak doruklarına
biz kalırız
birde yarınlar bize
yarınlar için kavga edenler
o!
sensiz gölgeleri mekân tutarak, ay ışıksız gecelerde
birden bire bozarak sırayı
nazar tutan ümitlerimize yatak yaparsın meleğim
ayın son hali çıktıkça yukarı, küçülüp yoğunlaşan
kansız gölgeni
şimdi, her şey ‘bekleyişlerim’ kadar uzaktır ne yazık
yüreğimde taşlaşan sevdalarım kadar senin olan
her şey…
çağırır beni, seni seviyorum diye.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz