Gel
Yokluğunla beni un ufak etme değirmen taşında
Sensiz
Adım azınlık büyüt kalabalıklar arasında
Hisset
Göremediğim yerleri kuşlar görüyor
O yüzden seviyorum şu uçup giden kuşları
Bence
Ormanların kralı ağaçlardır
Öyle tek başına büyük olamaz bir aslan
Al
Bir yağmur gibi toprağa sar köklerimi
Beraber
Yeşerelim öksüz kokulu çiçeklerin bağrında
Uzaksan
Beni çekme karanlıktan ışık gibi
Bırak
Ayakta kalayım, daha yeni gün yüzü görüyorum
Dert
Tükenmez olup bitenleri baştanbaşa yazmakla
Sonunda
Hepimiz solacağız var mı ki kalan yaprak
Aslında
Her şeyden biraz yeter hayata
Zor
Dağınık zamanlardan bir hayali tutup çıkarmak
Sevgi
Narin bir gelin yürüyüşüdür yanımda
Gel
Sonbaharda aynı toprakta birbirimize karışalım bari
Bil
Umut yeşildir mutluluk mavi bana
Ve
Düşünsene düşümdesin her gece

10.01.2017