Dışarıda ayaz ,dışarıda zemheri..

oysa üşümeyi çoktan unuttuk biz,
ve artık
isi kiri ayırt edemez olduk ateş çemberine düştüğümüzden beri....

Kokuşmuş aşklar,sahte ayrılıklaryalanlar,senaryolar,ölüm sinmiş sokaklar.....
Kendi yıkıntımızın altında kaldı bir heves beslediğimiz kırlangıçlar...

Dışarıda düşleri çürümüş bir gece,
ve cirit atıyor haini,kahpesi,puştu,pezevengi...
......

Her köşe başında
haleti ruhiyemizin umut yanından kör kurşunla vurulurken biz ..
Unutmuşken uykuyu,
usta bir hırsıza el çabukluğuyla çaldırmışken cebimizdeki ikbalimizi..
Kanıksamışken kanı-revanı,ağıtı-yası
geceden göz yaşına yatırsada dinmiyorken bir ananın göğsündeki sızısı....
Ve kendi tufanımızda unutmuşken bizi Nuh"un gemisi...

Şarapnel işlemeyen zırhlı şiirler örüp örtebilsem keşke çocukların üstüne..
Hani diyorum ölüm,keder ve hiyanet onlara ilişemese bari....

Yadigar Öztürk Yaman