Papatyaya eş renkler su gibi dalgalanır
Çukurova tablosu kar yağmış algılanır
Sanki yazı yabanda bir konser sıralanır
Kimisi pampal pampal kimi çıtırık açar.

Haziranla temmuzda sap taşıdı çetenler
Önceki yılla aynı derin sürer kötenler
Biraz ürküp korkarlar çalılarda ötenler
Yükseklere giderken yere cırrıklar s*çar.
Yüksek sesle cırrıklar oynar bağırır çar çar.

Bulgur misali tarla dikim çapa ve kazma
Kadınlar çalışır hep başlarda birer yazma
Mahsul fazla gelince sen hadi gel de azma
Neşe sevinç çoğalır gam kasavetler uçar.

Altta üstte ateşler yakar sarı sıcaklar
Çiğlenmiş şiflilerle pamuk dolar kucaklar
Şenlenir kelilerle ürün veren bucaklar
Emek terle sulanır fakirlik bizden kaçar.

Maliyeti çok bulup dediler ki daraltın
Yurt ekonomisinde halbuki beyaz altın
Onlar gelip geçici yıkılmaz saltanatın
Alanlar tükenince turaçlar kalır naçar.

Adana’da adettir değer vermezler yoza
Yaz telaşı çökünce “ensede pişer boza”
Bulursa sulu, yoksa, susuz yetişir goza
Dört gözle bekleyene ak gelinlikler saçar.

25.03.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:14.30
NOT:Şiir elimden geldiğince Adana’ca yazılmıştır. Sadece yanlış anlaşılmasın diye bir kelimenin manasını yazacağım.
CIRRIK:Bir kuş türü
ÇAR ÇAR :Akarsuyun çıkardığı ses