Geceye umman olur yürekten akan dua
Asadır zifir köre yolsuza şiran derdim (şiran _kale)
Kime değer versen boş gamsıza sızmaz şua
Gönül yapım yıkıktır sabrıma viran yurdum

Muştulu bir bahara diyet verdin kendini
Kulu başa taç yapsan kim bulmuş ki dengini
Ah ile dolup taşsan yıkamaz sın bendini
Elem dolarken ruha sabrıma güran sardım (güran_hatırlamak)

Serçe yürekler titrer hainin zülmetinden (zülmet-karanlık)
Dergahına el açtım ihsan et ülfetinden (ülfet_alışma tanışma)
Kanadı kırık kuşum yaram aşk gafletinden
Nefes uçarken candan sabrıma heran dardım


Muhanete bildirme halini saz çalarlar (muhanet_tembel ,iş bitirmeyen ,cimri)
Yad edersin gül yazı sözünü güz bilirler
Değer bilmeze paha biçsen ismin silerler
Ömrüm yanarken dilde sabrıma vuran hardım