Yağmurla gelen hüznün kimsesiz çocuğu
Eşkali tanıdık zamanlardan gelen

Yalnızlıklarını süpür de gel !

Nefesinle dile getirdiğin hücrelerimin şarkısı ,
Sevdayı süsle mavinin beyazına ,
Sevgini ilikle sadakatin gölgesinde
Kuşan aşkını nefesinde ,
Bir harf eksiltme ömründen ,

Kırık bir gönle sığında gel ...

Bir sevgilinin bestelediği ,
Aşkın düşlerini bağışla ...
Sevgini takın ,
Hiç susmasın varlığın ...
Rüzgarın kokusuyla savrulsun boşluğun ,
Ve adını fısılda ömrüme

Hiç azalmasın çokluğun ...

Bekle onu ıhlamur kokulu ağaçların altında
Uçan kuşlar hürriyeti anlatsın ...
En samimi duygularla dinle kalbinin notalarını
Hisset aşk`ın en derin sedasını ...

Dile gel söz ol !
Konuş aşk dilince
Uçurumlara fırlat kimsesizliğimi
El ver sensizliğime

Ölümün kıyısında yüreyelim sonsuzluğa ...

Konuşmasın doğrular
Hayale razı kalayım
Uyanmasın gerçek
Terler içinde uyanmayayım sabaha ,
Kimse bilmesin ki

Bu bir rüya ...


Seda Koçak / Sedacet-i kelâm