2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1108
Okunma
Güneşin yorulduğu vakitlerde
Özgürlükler kadar sınırlıyım
Kapanır kapılarım
Bir tenha başlar gözlerimde
Bilmem hangi zamandan kalmış
Geceler kılıç gibi çıplak
Kesiyor kalan aydınlığımızı
Her şey tutuşmuş
Savruluyor karanlığın saçlarında
Toprak, soğumuş bir zaman ölüsü
Yarım bırakıyor insanları
Başımızdan kara duman eksik olmaz
Dağılın gidin buralardan
Sesiniz vızıldıyor kendi yüzünüzde
Duyulmuyor
Buharlaşıyor yalanlarınız gökyüzünde
Ben susamam, söylerim
Vazgeçmeye yüz tutmuş heveslerim
Gitmek için mutlak
Bir şarkının rüzgarını beklerim
Emanet duraklar gibi ömrümüz
Ne yapalım kalamadık diye
Gelen geçiyor yanımızdan
Bize kalan içimizdeki çocuk
Ve kelebeğin boyadığı hayaller
27.12.2016
5.0
100% (1)
Cevap Yaz