yaralarından şiir fışkıran kadın,
masum bir çocuğun mavi gözlerinden korku toplar,
önünde peştamal, içinde yemlik, çıtlık otları
avuçlarında tatlanır gök kubbenin katları.
savurur dualarla yüreğinden korkuları

her insan ister 4x4 ile gezmeyi
ama adam gibi sağlam kafa ile gezmeyi

bihter kızın analığının ikinci yılı.
16 yaşındayken kucağındaydı körpe Mehmet’i
korkunun faydası yok gelmişse insana eceli
arabanın acı acı duyuldu ani freni
bulutlar geceye büründü
ve yağlı duman sıyırdı bembeyaz teni

kadının gözleri sanki bir gemi,
düşünce yere devrildi
içinde kaldı ağlayan Mehmet’i
hangi yürek dayanır ki
hangi doktor yaşatır ki 17 sinde gideni
ya Mehmet’i, Ya Mehmet’i

şaşkındı arabada ki
oysa hayatı hep oyundu.
yaşı henüz 21 fiyakalımı fiyakalı,
korkunun rengi şakağını vurdu.
kirli sakallı suratıyla tarzdı delikanlı
ukala oluşu belli
ama iyi yürekli ve akıllı,
yaşadığı şoktan o an yıkıldı.
tanıdım yüzüne bakınca
babası burjuvalar sokağında usta dönerci
kendisi de aşağı ki yüksek mektepte iki yıldır öğrenci

her insan ister 4x4 ile gezmeyi
ama adam gibi sağlam kafa ile gezmeyi