Bir şeyler için çabalamak ,
Yürüdüğün o toprağın üstü .
Koşar adımlarla emeklediğin ,
Heveslerinin sonu toprağın altı ...
Geride bıraktıkların ,
Ve ileriye gidemediklerin pişmanlıkların ...
Vicdanının rahat olduğu her mesele mutlulukların ...



Köprüler kurulur yoluna gönül birliklerin ...
Olmazsa olmazındı bazen de bitirdiklerin ...
Sürgün yoluna mahkum kalmak ,
Yüreğindeki kelepçenin ...
Açılamadan bağlanmıştı sanki ,
Düğüm misali iplerin ...



Çözülmesi mümkün değil !
Belli ki arapsaçı ...
Terk-i diyar eyle !
Sonu çıkmaza çıkan çıkmazların ...
Neşeyi sor başka baharlara ,
Kurtul yolunu yurdunu kaplayan ,
O kara kışların ,
Neşene neşe kat sevilmelerinin ...



Sevmekten başka ,
Ne işe yarar ki hayat dediğin !
Şimdiye kadar ki ;
Söylediklerinin içini dolduramadıysan !
Bir sebebe tebessüm olamadıysan ...
Nasıl bir çiçek güneşe muhtaçsa !
Nasıl olur da !
İnsan insanın güneşi olamadıysa !



Korkarım yeryüzündeki insandan !
Yanılgılar içindeki yalnızlıklarından !
Kalbine kör olmuş adımlarından !
Yakınlarından uzak !
Uzak dur uzak gönlünün hayasızlıklarından ...





Seda Koçak / Sedacet-i kelâm