savrulduk biz hiç ders almadan
kor közlerin üstünde
tavında dövülmeden
susuz kaldık ham demir gibi
pişmeden sakın ha özüne güvenme
tütmeden inancın dumanı üstünden
kul olduğuna aldanıp da
kurtulacağını da hiç zannetme

kaynak gibi saf ve berrak ol
pınar gibi de çağla
bulutta yağmur ol haline ağla
kuş tüyü gibi bir yürek ol
kör düğüm olmadan yüreğimiz
kalplerin derdine deva
hoş görülü bir ulu çınar ol
mazluma destek çaresize umut ol

aklı başa alışta bir düşünsek
az biraz soluk lansak nefsimizin o pis yolunda
bir an menfaatten uzaklaşsak
bir an kin ve gareze bulaşmazsak
dertlerimize ortak alsak hep birlikte
dönsek yüzümüzü inançla hakka da
gaflete düşüşte bilmeden
telef olanlar geçse gözlerimizin önünden
huşuyla bu halimize şükretsek akıllanıp da

çünkü bu kanlı gömleği
bizi giydik üstümüze
hem de kendi öz elimizle
sarınca dağını taşını hainin belası
şehit kanıyla sulanmış bu mübarek vatanın
tek tek öldük canımız ve yüreğimizle
bir kahpe oyuna geldik apansız
kor bir ateş düştü birden güzelim topraklarımıza

üşüştüler birden haçlılar tüm kancıklıklarıyla
çekiştirdiler tutuşta yakamızdan
sadece tek bir ses gürledi gök kubbemizde
soluklandık kesilmek istenen nefesimizle
bu millet az zamanda çok yol aldı
birliktelik içinde ki haykırışları mızın bütünlüğüne
bu dünyanın devleri bile şaşıp kaldı

mutlak surette bu vatan ilelebet baki kalacaktır
bu mukaddes bayrakta
sonsuza dek hiç durmadan göklerde dalgalanacaktır
asla kesilemez ki bu kutlu ezanlar
minarelerimizden her daima huşuyla okunacak
zira yüce Allah’ım illa ki de nurunu tamamlayacak…



(25.12.2016) AZAP…