Annen rüyasında gece görmüştü
Bir beyaz güvercin cama vurmuştu
Bu güzel düşünü sana yormuştu
Bize inanmadı bekledi Mehmet
Sofraya bir tabak ekledi Mehmet

Ellerin kaldırmış göğü deşiyor
Üstüne yağmurlar karlar düşüyor
Eşinin göğsünde sütü üşüyor
Karnında bebeği donuyor Mehmet
Oysa ki memleket yanıyor Mehmet

Kolayca diyorlar alın yazısı
Kim bilir dünyada neydi arzusu
Bir değil beş değil ana kuzusu
Mehmetler düşüyor yanına Mehmet
Vampirler üşüştü kanına Mehmet

Uyuyan külleri harlatıyorlar
Üfleyip alevin parlatıyorlar
Ateşi bir yerden fırlatıyorlar
Yoksul damlarına düşüyor Mehmet
Feryatlar yollara taşıyor Mehmet

Bir yiğit çıkar da sivrilir diye
Milletin talihi çevrilir diye
Beklerdim dağları devrilir diye
Bir küçük yel bile esmedi Mehmet
Ölümler kimseyi kesmedi Mehmet

Umutların vardı körpeydin gençtin
Bir bayrak uğruna serinden geçtin
Sen dünyayı değil cenneti seçtin
Kokladın şehadet gülünden Mehmet
Peygamber tutuyor elinden Mehmet

Adsız’lar Asya’lar uçup gittiler
Akif’in ardından göçüp gittiler
Giderken bizlere sitem ettiler
Aldılar destanı şiiri Mehmet
Kalmadı sizlerin şairi Mehmet

Yürekler birleşir senin doğrunda
Yiğit olan ölür vatan uğrunda
Şu öksüz toprağın kara bağrında
Bizler haykırsakta sen uyu Mehmet
Duymuyorlar dünya bir kuyu Mehmet

Z İ Y A A C A R
23.12.2016/KONYA