Deniz eğildi kulağına,
"Yapma! dedi Yapma!
“Değmeyecek kişiler için harcama beni. ”

Dalgıç irkildi kulak kesildi
Konuşan denizdi.

“Başkaları için mi o kıyafetleri giyip dalıyorum
Ben kirlenmiş dünyadan kaçıyorum.
İçimdeki yangınları söndürmek için kulaç atıyorum.”

“O yangınlar benimle sönmez” dedi deniz.

Dalgıç “Neden” diye sordu.

“Sen dün mavi sularımın tuzuyla kavruldun
Ve benim uçsuz bucaksız maviliğimde sevdalandın
Mutsuzluğunda yanıbaşımdaydın
Sakin de olsam öfke de kussam hayranlıkla seyrettin huzur buldun.
Güneş bile kıskandı zaman zaman sevgimizi
Çünkü senin yangınlarının kibriti bendim
Mutluluğunun rengi de rengim.

Dalgıç onayladı;
“Haklısın senin her halini sevdim.
Serin sularında gücümü gördüm.
Ve senin gücünün içinde tek güç bendim.
Ama şimdi ilk sevdamda sendeledim.
Avunabilmek için senin kucağına geldim.
Eğer bana güçlü olduğumu hissettirebilseydi,
Emin ol düşünmeden ona giderdim.
Anladım ki vazgeçemeyeceğim tek sevgilim sendin.”

..........................................Songül Yılmaz