Güneş, yeni uyanmış;
Yüksek ağaçların arasından sızıyor.
Cetvelle çizilmiş gibi...
Börtü böceğe çalar saat misali..

Çiçekle böceğin kimya hikâyesi,
“Esîr-i zülfünüm ey yüzü mâhım” gibi...
Kelebek kişnişin narına kondu,
"Bir huzur almaya gelmiş Kalamış’tan" gibi

Bu en eski sevda şiiri,
Adem’le Havva öncesi..
Kürdilihicazkâr, o zamanlar cenindi.
Bu sevda angutun en saf cinsiydi.
Kokusu sarmaşık güller misali.

Sayısız ağacın sayısız yaprağından
Dökülen "sevda türküleri"
Kulağı olan dinlesin,
Dili olan ezberlesin,
Her birinin sesinde ben;
Her birinin kulağında sen;
Hepsi bizim için.

Öyle bir sestir "yükselir" arşa kadar.
Zerre vermez kulağa zarar.
Öyle bir "şarkı" yüreğe hitap eder.
Tek lisan yeter.

Burda her şeyde muhabbet var.
Her şey birbirini tamamlar.
Burda Adem’le Havva öncesi kadar bol yer var.
Sessiz bir "davet" göremeyene hüzün var.
Asiye