YAĞMURDA ISLANMAK İSTİYORUM BU GECE
Sensizliğin ateşinde yanarken, filize can veren, yağmur yıkadı gözyaşlarımı..
Ateşinin karşısında, buz gibi eridim, ateş üzerinde, çıplak ayak ile gezdim..
Sormadan, etmeden, destursuz gönlüne girdim, tek taraflı yüreğimi, harabeye çevirdim..
Seni unutabilmek, bir kelebeğin ömrü gibi, kısa olsaydı, bende unuturdum..
Veya üzerine su dökülünce her yangın gibi sönseydi yüreğimde sönerdi..
Çok mu iyimserim bilmem, ama hükmedemiyorum, sensiz geçen düşüncelerime..
Karanlığa mum yakmak, istemedim, sen gidince söndü, bütün ışıklar..
İsimsiz bir ressamın, ellerinde renksiz bir portre, ressam ise..
Bir köşeye çekilmiş, yüreği yaralı, derinden ağlar içten içe..
Şimdi, itirazım var, sensiz doğan güneşe, neden bulutlar yağmur olup yağmaz üstüme..
Sımsıcak yüreğini bir filize açan, ve toprağa can veren, yağmurda ıslanmak istiyorum bu gece...
İsmail KARABELEN_05.08.2013_23:00