KIRIK KANADIM
İçimde yangın var çaresiz elim
Taşımaz dizlerim tutmuyor belim
Garibiz bu elde gel de gidelim
Kapandım içime küstüm olmadı
Dünyadan umudu kestim olmadı

Bakarken yarına kırık kanadım
Dışımda sessizlik derin kanadım
Sükûtta bu yürek kendim kınadım
Kapandım içime küstüm olmadı
Büzüldüm deruna pustum olmadı

Göklere yöneldi sonsuzda gözüm
Duayla yakardı dilimden s/özüm
Dünyada hatıram ufak bir izim
Kapandım içime küstüm olmadı
Geride kalan bir postum olmadı

Ben iken hiç oldum benliğim kayıp
Âdemoğlu dendi insandan sayıp
Ermeyip gerçeğe ellerden duyup
Kapandım içime küstüm olmadı
Kötüye niyetim kastım olmadı

Döküldüm seferde menzile ırak
Hakikat sanarak kaldığım durak
Yollarım yeşermez mevsimler kurak
Kapandım içime küstüm olmadı
Elimden tutacak dostum olmadı

Ey adili mutlak kudreti sonsuz
Şaşırdım kendimi kalınca sensiz
Bozkırî derbeder hedefsiz yönsüz
Kapandım içime küstüm olmadı
Çaresiz gürledim estim olmadı
Adnan SİVRİ/BOZKIRİ 11.12.2016