8
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
954
Okunma
Hüzünlü zamanlarda her şey acı bir hikâyeye dönüyor
Akşamın karanlığı basmış,
Mesai bitmiş;
Herkes evine dönüyordu
Şişman kadının elinde,
Oyuncak bir bebek vardı
İçim titredi.......
Çocuk mu daha çok sevinecekti,
Bebeği ona veren eller mi?
Aklıma bir tekerleme düştü
"Üşüdüm üşüdüm
Daldan elma düşürdüm"
Gözlerim buğulandı, üzüldüm
Yolculardan utandım;
Başımı önüme düşürdüm.
Düşüncelerim onlara;
Bebek verebilecek kimsesi olmayan,
Çocuklara kaydı.
Ne düşündüklerini düşündüm
Aklıma bir tekerleme düştü
"Bir gün bir gün bir çocuk
Eve de gelmiş kimse yok,
Açmış bakmış dolabı,
Şeker de sanmış ilâcı"
İçimde bir hüzün;
İsyan gibi kabardı.
Yine gözlerim yaşardı
Tek suçlu, bir plâstik bebekti.
Tek suçlu, bir plâstik bebekti
Tek suçlu...bir plâstik, bebekti...
Asiye
5.0
100% (11)