BENZERSİN
Dert dolunca, yazın döner kışına,
Yaşlanırsın karlar yağar başına,
Ayak uydurmazsa, için dışına,
Kanadı kırılmış,kuşa benzersin.

Sakın hiçbir şeyi, takma kafana,
Sararır gül benzin, küle dönersin.
Duvarı nem, insanı gam çürütür,
Zamansız kuruyan dala benzersin,

Kaybolur yanına konup göçenler,
Hiç uğramaz olur çayın içenler,
Geri dönmez kanatlanıp uçanlar,
Birden terk edilmiş göle benzersin.

Uyandırır,uykudan içinde sızı,
Bel fıtığı,stres, diklenir bazı,
Bir bir azar kalbin ritmik, şavaşı,
Çaresi olmayan derde benzersin.

Yalnız yaratıldın, yalnız kalırsın,
Öksürerek kesik nefes alırsın,
Kardeşine yaranamaz olursun,
İyilik yapmamış ele benzersin.

Hiç arayıp sormaz, sende kimsinki,
İşleri bitti, artık seni, n’etsinki,
İçten içe artar, dert eksilmezki,
Azrail’le arkadaşa benzersin.

Erol’um yaşadın uzak Sılan’dan,
Gün görmedim ne Ana’dan,Baba’dan,
Emrine şükürler,olsun yaradan,
Gün gelirde,bir rüyaya benzersin.
1.12.16 Erol Köktaş